De Spreidingswet
Maandag en dinsdag debatteerde de Eerste Kamer over de spreidingswet. In deze blog leg ik uit hoe deze wetgeving christelijke gemeentepolitiek - ook in Groningen - raakt. Ik wil jullie in deze blog meenemen hoe we als ChristenUnie-fractie ons in deze discussie hebben opgesteld en hebben gehandeld. Gelukkig lijkt nu een meerderheid in de Eerste Kamer voor deze wet te stemmen.
Context
De Spreidingswet geeft de regering de mogelijkheid om gemeenten te verplichten vluchtelingen op te vangen. Het wetsvoorstel is veelbesproken omdat het rechtse partijen in de Kamers niet pruimt, terwijl burgemeesters, gemeenteraden, Commissarissen van de Koning en provincies herhaaldelijk smeken om de overvolle asielopvang in Ter Apel te ontlasten. In die gemeenten zijn liberale partijen vaak ook voorstander van een evenwichtige verdeling. Maar een oplossing is er nog steeds niet. Het kwam vorige week zelfs tot een rechtszaak van de gemeente Westerwolde tegen het COA, de overheidsorganisatie die asielopvang organiseert.
Noordelijke gemeenten tonen barmhartigheid
Ondertussen doen Groningse en Drentse gemeenten hun uiterste best om tijdelijke en langdurige opvang van vluchtelingen te organiseren om de schrijnende, onhygiënische en onveilige situatie in Ter Apel te verbeteren. Zo ook in Groningen. En de ChristenUnie ondersteunt die beweging. Mensen die naar Nederland vluchten voor oorlog, armoede of geloofsvervolging verdienen een veilige woonplek.
Actie via alle ChristenUnie-raadsleden in Nederland
Maar het is ook duidelijk dat de sterkste schouders niet de zwaarste lasten dragen. Daarom nam de ChristenUnie in Groningen het initiatief om via de partijlijn ChristenUnie-raadsfracties in het hele land op te roepen humane opvang bespreekbaar te maken in hun gemeente. Perspectief en de fracties van andere Groningse gemeenten hielpen het initiatief op weg en de lokale PvdA haakte aan. Het betekende dat ik voor het eerst mocht spreken in de raad en kon toelichten waarom opvang van vluchtelingen een christelijke plicht is. De overheidslagen buiten het Noorden hebben te lang weggekeken van de nood van kwetsbaren. Dat botst ongenadig hard met onze christelijke normen en waarden. Centraal in mijn verhaal stond verantwoordelijkheid nemen voor de kwetsbaren en vluchtelingen, rechtvaardige boosheid over onrecht en het uitblijven van oplossingen. Als volgeling van Jezus kan ik moeilijk verdragen dat rijken, mensen met voorsprong in de samenleving wegkijken van de problemen van armen en hulpeloze medemensen. In het debat over opvang en wonen gebeurt dit te vaak.
Steun voor gemeentebestuur
De oproep in onze eigen partij hebben we kracht bijgezet met een motie om het gemeentebestuur op te roepen opnieuw aandacht te vragen voor de schrijnende situatie in Ter Apel en weigerachtige houding van veel gemeenten. De motie was voor mij het moment om mijn maidenspeech te houden, een moment om stil te staan bij mijn overwegingen om met een christelijke overtuiging de samenleving te dienen.
U kunt meer lezen over onze actie en onze inzet op de website van de gemeenteraad: https://gemeenteraad.groningen.nl/actueel/raadsleden_vragen_collegas_in_het_land_ter_apel_te_helpen/.
Wilt u meer weten? Dan kunt u mij ook persoonlijk benaderen via telefoon of email.
